مقایسه دو شیوه تمرینی باراسل و پیلاتس بر روی ترکیب بدنی و انعطاف پذیری زنان غیر ورزشکار

ترکیب بدنی که اصطلاحی است برای توزیع درصد چربی، ماهیچه واستخوان و توده بدنی در بدن انسان می باشد، عامل مهمی در تندرستی و آمادگی جسمانی است وچاقی و لاغری مفرط امید به طول زندگی را کاهش می دهد.آمادگی جسمانی نیز یکی از جنبه های مختلف تربیت بدنی است و عبارت است از ویژگی های مختلف یک فرد که سبب موثر و مفید بودن او در محیط می شود،می باشد.انعطاف پذیری یکی از فاکتورهای آمادگی جسمانی مربوط به تندرستی میباشد که عبارت ازقابلیت کشیده شدن عضله ها (طول تار عضلانی)به منظور تأمین وسعت دامنه حرکتی برای مفاصل مربوط می باشد.تمرینات پیلاتس (کنترولوژی) که توسط ژوزف پیلاتس توسعه یافته است.که شامل تمرینات کششی و قدرتی با تمرکز بالا بر روی تنفس می باشد. تمرینات باراوسل شامل برخی ا ز تمرینات کششی و قدرتی باله می باشد که به صورت خوابیده انجام می شود.تحقیق حاضر در نظر دارد به مقایسه دو شیوه تمرینی پیلاتس و باراوسل بر روی برخی از شاخص های ترکیب بدنی و میزان انعطاف پذیری زنان غیر ورشکار 25-35 سال بپردازد.این تحقیق از نوع نیمه تجربی بود که بدین منظور 40 نفربه عنوان نمونه در دو مرحله:1)در دسترس 2)تمام شماری در دامنه سنی 25-35 سال و شاخص توده بدنی طبقه متوسط انتخاب شدند.گروه تجربی30 نفر بودند که شامل 15 نفر گروه تجربی (با میانگین سن29، وزن59.93 و قد168.43) که تحت 8 هفته تمرینات پیلاتس و 15 نفر(با میانگین سن30.9 ، وزن59.93 و قد165) تحت 8 هفته تمرینات باراوسل قرار گرفتند وگروه کنترل 10 نفر (با میانگین سن31.3 ، وزن59.63 و قد162.3) که مورد ارزیابی قرار گرفتند.برای ارزیابی ترکیب بدنی از شاخص bmi-wer-%bf. و برای سنجش انعطاف پذیری از آزمون sit&reach اصلاح شده استفاده نمودیم. آزمون k-s به منظور تعیین توزیع طبیعی داده ها استفاده شد. آزمون کوواریانس به منظور تعیین میزان تاثیر متغیر وابسته ، باید تاثیر سایر متغیرهای مزاحم کنترل شود. در تحلیل کوواریانس، اثر متغیر مزاحم حذف می شود و اثر متغیر هم تغییر(covariate) با استفاده از رگرسیون خطی ساده حذف می شود. سپس بر روی نمرات باقیمانده تحلیل واریانس انجام می گیرد.آزمون t مستقل به منظور مقایسه دو گروه متفاوت (تمرینات پیلاتس و باراسل) بر روی متغیر های وابسته استفاده می شود. محقق با بررسی تاثیر تمرینات باراسل و پیلاتس بر روی زنان غیر ورزشکار 25-35 سال به این نتیجه رسید که تمرینات باراسل برروی انعطاف پذیری و bf%,whr آنها تاثیر معنی داری داشته اما بر روی bmi بی تاثیر بوده است .بعلاوه تمرینات پیلاتس بر روی انعطاف پذیری و bf% , bmi تاثیر مثبت معنی دار داشته اما بر روی whr تاثیر معنی داری نداشته است. همچنین تأثیر دو روش تمرینی برروی انعطاف پذیری و. bf%,whr وbmi یکسان نبوده است. واژه های کلیدی:باراسل، پیلاتس، ترکیب بدنی، انعطاف پذیری.